நண்பர்களுக்கு இனிய காலை வணக்கங்கள்..

குறள் 229: 
இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய 
தாமே தமியர் உணல்.
உரை:
பொருளைப் பெருக்க எண்ணி, எவருக்கும் தராமல், தானே தனித்து உண்பது, பிறரிடம் கை ஏந்துவதைவிடக் கொடியது.
Translation: 
They keep their garners full, for self alone the board they spread;- 
'Tis greater pain, be sure, than begging daily bread!.
Explanation: 
Solitary and unshared eating for the sake of filling up one's own riches is certainly much more unpleasant than begging.