நண்பர்களுக்கு இனிய காலை வணக்கங்கள்.......
நேரத்தை சரியாகப் பயன்படுத்தியவன் தோற்றதும் இல்லை.வீணாக்கியவன் வென்றதும் இல்லை.....
http://www.panguvarthagaulagam.blogspot.in/
குறள் 1187
புல்லிக் கிடந்தேன் புடைபெயர்ந்தேன் அவ்வளவில் 
அள்ளிக்கொள் வற்றே பசப்பு.
 உரை: 
தழுவிக் கிடந்தேன்; சற்றுத் தள்ளிப் படுத்தேன்; அவ்வளவுதான்; என்னை அள்ளிக் கொண்டு விட்டதே பசலை நிறம்!.
Translation: 
I lay in his embrace, I turned unwittingly; 
Forthwith this hue, as you might grasp it, came on me.
Explanation: 
I who was in close embrace just turned aside and the moment I did so, sallowness came on me like something to be seized on.